Odabir sistema za grejanje

Sistemi grejanja su neizostavni deo instalacija u domaćinstvima u Srbijij.

Odabir sistema zavisi o geografskoj lokaciji odnosno vremenskim uslovima, raspoloživim energentima, položaju i tipu zgrade, vremenu korišćenja zgrade, investicionim i ekspoatacionim troškovima, zakonima, propisima, normama, preporukama te uticaju na okolinu.

Kako bi se postigla i održala toplotni komfor u kući, te kako bi se mogli koristiti obnovljivi izvori energije, preporučljiva je ugradnja sistema centralnog toplovodnog grejanja.

S obzirom da je cena energenata (a pogotovo lož ulja) u konstantnom porastu, savetujemo da razmotrite primenu sistema koji iskorišćavaju obnovljive izvore energije kao što su solarni kolektori i biomasa ili toplotne pumpe, kako bi ste smanjili troškove za grejanje i ujedno doprineli očuvanju prirode.

Troškovi za grejanje u najhladnijim zimskim mesecima predstavljaju i do ¾ troškova za energente. To je razlog za odabir energetski efikasnih uređaja, ali i za njihovo pravilno i redovno održavanje prema uputstvima proizvođača. 

Ako je vaš kotao stariji od 15 godina, trebali bi ste razmotriti njegovu zamenu s novim kotlom, čija uefikasnost može biti i do 15% bolja, a period povraćaja investicije procenjuje se na 5 godina.

Kod odabira kotla, vodite računa o tome da ima što je moguće veći stepen iskorišćenja goriva. Energetski najefikasniji je kondenzacijski kotao i njegovom ugradnjom korisnicima je omogućena ušteda od 10-15% u poređenju s drugim novim kotlom, pa čak i do 25% u  poređenju s kotlovima starijima od 30 godina. 

Najčešći je gasni kondenzacijski kotao koji ima mogućnost dodatnog iskorišćenja toplotne kondenzacije tj. latentne toplote vodene pare iz dimnih gasova, što rezultuje povećanjem stepena iskorišćenjai goriva na vrednosti koje premašuju 100%.

Takođe, postoje vrste kondenzacijskih kotlova koje kao energent koriste ulje ili čvrsta goriva, što je pogodno u područjima u kojima nema gasa.

Sisteme koji povećavaju efikasnost kotla karakteriše elektronsko paljenje, koje eliminiše potrebu za održavanjem plamena u periodu u kojem nema potrebe za grejanjem. 

Sve više se koriste i kotlovi na biomasu koji se izvode u dve varijante, sa ručnim ili automatskim punjenjem. Oni sa ručnim punjenjem imaju ugrađen rezervoar iz kojih drva sama upadaju u komoru za sagorevanje, čime se ostvaruje potpuna udobnost primene budući je drva potrebno ubaciti samo jednom dnevno.

Sistemi grejanja se mogu podeliti prema energentu, načinu zagrevanja i prema vrsti grejnih tela.

PODELA S OBZIROM NA ENERGENT:

• gasni
• na loživo ulje
• električni
• na čvrsta goriva
• solarni
• na toplotu iz okoline

PODELA PREMA NAČINU ZAGREVANJA:

• lokalni ili pojedinačni
• centralni

Primeri lokalnog grejanja su kamini (plinski, na čvrsta goriva), šporeti (električni, na čvrsta goriva), peći (na čvrsta goriva, električne, gasne, uljne), zagrejači vazduha (električni, gasni infracrveni), grejalice (gasne, električne), električno podno grejanje itd.

Osim lokalnih sistema, postoje i centralni sistemi grejanja kod koji se prostorija zagreva posredno, pomoću grejnih tela kroz koje struji podesni prenosnik energije, odnosno ogrevni medij (topla ili vrela voda, para, topli vazduh) koji se zagreva u izvoru toplote smeštenom na jednom mestu u objektu. Primeri su radijatorsko toplovodno centralno grejanje (na gas, loživo ulje, čvrsta goriva, električno, solarno, spojeno na daljinsko grejanje), toplovodno podno grejanje, toplovodno grejanje velikih prostora vazdušnim grejčima itd. Prednosti centralnog sistema grejanja su jednolika temperaturna raspodela, mali broj kotlova i dimnjaka te baratanje gorivom izvan grejanog prostora. Nedostaci su složenost merenja potrošnje energije za veći broj korisnika u zgradi, visoki investicioni i pogonski troškovi te toplotnii gubici u cevima i kanalima.

PODELA PREMA VRSTI GREJNIH TELA:

• direktni (kamini, peći, grejalice, šporeti..)
• RADIJATORSKI (toplovodni, vrelovodni, parni, električni itd.) 
• KONVEKTORSKI
• VENTILOKONVEKTORSKI
• POVRŠINSKI (podni, zidni i plafonski)