Opštine predstavljaju primere organizacija u javnom sektoru sa širokim nadležnostima. Zbog toga je njihova uloga u energetskom sektoru mnogostruka, veoma složena i značajna.
One su istovremeno proizvođači i distributeri energije (sistemi daljinskog grejanja),potrošači energije (javne zgrade, vodovodi i druga javna komunalna preduzeća), kao i regulatori tržišta (toplotna energija, javni transport). Odgovorne su za tekuće i investiciono održavanje javnih objekata za koje plaćaju troškove za energiju. One sprovode lokalnu ekonomsku i socijalnu politiku, usvajaju planove prostornog i ekonomskog razvoja, donose opštinske propise i odlučuju o investicijama u opštinsku infrastrukturu koje mogu imati dalekosežne efekte. Takođe, one propisuju uslove, izdaju različite dozvole za gradnju objekata (uključujući i neke energetske objekte), kao i za obavljanje privrednih delatnosti. Tome treba dodati još i neposredan uticaj na stanovništvo putem promovisanja, edukacije, motivacije i iniciranja društvenih akcija, ali i povratni uticaj stanovništva na rukovodstvo opštine, s obzirom da se ono bira na neposrednim izborima. Međutim, i pored svoje mnogostruke uloge, opštine nemaju mogućnost da u potpunosti i kroz sve procese, upravljaju energetskim tokovima, jer određeni energetski tokovi, u potpunosti ili delimično, nisu pod opštinskom ingerencijom. Zato je njihov direktan uticaj najvećim delom koncentrisan na proces potrošnje finalne energije u javnom i privatnom sektoru, što presudno utiče na najvažnije ciljeve energetske politike opština.
Koju biste meru unapređenja energetske efikasnosti prvo primenili u svom domaćinstvu?